Falar de literatura galega sen mencionar a Rosalía de Castro sería como tentar facer un gin-tonic sen xenebra. A súa obra Cantares gallegos marcou o inicio do rexurdimento cultural galego, dando prestixio á lingua galega como instrumento de creación literaria. Por iso o día elixido para a celebración do primeiro Día das Letras Galegas foi o 17 de maio de 1963, con motivo do centenario da publicación da obra.
Desde entón, cada 17 de maio convértese nunha xornada destinada a honrar a literatura galega. Este ano querémonos unir á festa creando un cóctel Nordés para a ocasión.
Inspirándonos nos textos de María Victoria Moreno, a protagonista do Día das Letras Galegas de 2018, compuxemos un cóctel atlántico e fresco que evoca os aromas marítimos e os sons de Galicia. O resultado leva o nome da primeira novela en galego que escribiu a autora.
Presentámosvos:
MAR ADIANTE
Ingredientes:
4 cl de Nordés
5 follas de menta
5 poliñas de salicornia
Zume de medio limón
Azucre moreno
Ginger Ale
Xenxibre relado
5cl de viño albariño (opcional)
A salicornia será a encargada de achegar ese toque salino que contrarrestaremos coa frescura da menta e un pouco de azucre moreno que, se pechamos os ollos, nos levará directamente a pousarnos sobre a area na compañía da autora.
Elaboración:
Nunha cocteleira machucamos sen desfacer 5 follas de menta e 4 poliñas de salicornia sobre un fondo co zume de medio limón e 15 ml de azucre líquido.
Engadimos 4 cl de xenebra Nordés, enchemos con xeo e axitamos durante 10 segundos.
Servimos nun vaso alto e estreito previamente decorado con azucre moreno no bordo e enchemos con Ginger Ale. Rematamos cunha pequena bágoa de xenxibre relado e removemos.
Decoramos cunha poliña de salicornia e carpaccio de uva albariño.
Se queremos sumar salinidade ao cóctel, reducimos á metade o zume de limón e, antes do Ginger Ale, engadimos 5 cl de viño albariño, que lle achegará un extra de aromaticidade á nosa bebida atlántica.
O noso cóctel literario xa está case listo para degustar. Só faltan uns versos como acompañamento. E quen mellor que Rosalía de Castro para facernos sentir a brisa do mar co seu poema “En las orillas del Sar”:
Los Robles
[…] Árbol duro y altivo, que gustas
de escuchar el rumor del Océano
y gemir con la brisa marina
de la playa en el blanco desierto;
¡yo te amo!, y mi vista reposa
con placer en los tibios reflejos
que tu copa gallarda iluminan,
cuando audaz se destaca en el cielo
despidiendo la luz que agoniza,
saludando la estrella del véspero. […]
